مالیات بر درآمد کشاورزی ازجمله فعالیت هایی است که دولت موظف است بررسی هایی را در تمام فعالیت های کشاورزی داشته باشد. بر اساس قانون مالیات های مستقیم، درآمد حاصل از تمامی فعالیت های کشاورزی و فعالیت های وابسته به آن از پرداخت مالیات معاف هستند. یعنی تمامی فعالیت های مربوط به کشاورزی، دامپروری، دامداری، پرورش ماهی، زنبور عسل و طیور، صیادی، نوغان داری، باغات اشجار، احیای مراتع و جنگل از پرداخت مالیات معاف می باشند.
اما باید بدانید که این بدین منظور نیست که نباید مالیات تکلیفی و مالیات حقوق پرداخته شود، بلکه به این منظور است که تمام این موارد از مالیات بر عملکرد معاف می باشند. مهمترین و اصلی ترین علت معافیت بر عملکرد در این فعالیت ها، تشویق افراد برای سرمایه گذاری و فعالیت در چنین زمینه هایی است.
انواع فعالیت های کشاورزی و معافیت ها
کشاورزی در کشور ایران دارای ۴ طیف ‘دام و طیور، شیلات، زراعت، جنگل داری و مراتع’ می باشد. در ادامه تمام این بخش ها را مورد بررسی قرار می دهیم.
دام و طیور
این بخش مربوط به فعالیت های پرورش دام و طیور، پرورش کرم ابریشیم و زنبور عسل می باشد. در واقع این نوع پرورش به معنی نگهداری از انواع پستانداران و نشخوار کنندگان برای بهره برداری اقتصادی از آن ها است. همچنین نگهداری از انواع دام جهت استفاده از آن ها، سواری، بارکشی و دیگر موارد جزء این بخش قرار دارند. ولی نگهداری از حیوانات برای سرگرمی و تفریح جزئی از این بخش به حساب نمی آیند.
زیر بخش پرورش طیور دارای پرورش انواع موارد ذیل به منظور بهره برداری اقتصادی است:
- تولید جوجه به وسیله ماشین
- بلدرچین
- مرغ
- اردک
- غاز
- بوقلمون
شیلات
شامل فعالیت هایی است که جهت تولید انواع حیوانات آبزی، جمع آوری محصولات دریایی و دیگر موارد مشابه برای بهره برداری اقتصادی انجام می شود.
- گونه های اسفنج
- انواع مرجان
- انواع جلبک
- صید در اقیانوس و آب های ساحلی یا داخلی
- پرورش ماهی
- پرورش صدف و میگو
- جمع آوری مروارید طبیعی
کسب اطلاعات بیشتر در مقاله “چگونه مالیات کمتری بدهیم“
فعالیت جنگل و مراتع
این زیر بخش، امور مربوط به جنگل ها و مراتع است که در آن نگهداری، پرورش، تولید چوب با هدف بهره برداری صورت می پذیرد. ایجاد نهالستان، خزانه و جمع آوری محصولات آن هم در این زیربخش قرار دارند.
زراعت
زراعت به معنی کشت و کار محصولات سالانه در زمین زراعی که سرپوشیده است و در میان درختان می باشد که جهت بهره برداری اقتصادی ایجاد شده است.
بخش زراعت دارای ۲ دسته فعالیت است
- تولید محصولات زراعی به صورت سالانه
- محصولات باغی به صورت دائمی
کشت و کار هایی همچون سبزی و گل از نوع محصولات سالانه هستند که حتی در زمستان و در زیر پلاستیک جزء زراعت به حساب می آیند ولی پرورش گل و گیاه در گلدان ها جزء این فعالیت محسوب نمی شوند
محصولات زراعی شامل موارد زیر است
- غلات (گندم، برنج، جو و ذرت دانه ای)
- حبوبات( نخود، لوبیا و…)
- محصولات صنعتی (پنبه، توتون و تنباکو و …)
- سبزیجات (سیب زمینی، پیاز و…)
- محصولات جالیزی (خربزه، هندوانه و…)
- گروه نباتات علوفه ای (یونجه و…)
مالیات بر درآمد بخش کشاورزی مطابق قانون مالیات های مستقیم
بر اساس فصل ۲، باب ۳ که مربوط به مالیات بر درآمد و مالیات بر درآمد کشاورزی است، درآمد حاصل شده از تمامی فعالیت های کشاورزی، دام پروری و دام داری، پرورش ماهی و زنبور عسل، پرورش طیور، صیادی و ماهی گیری، نوغان داری، احیای مراتع و جنگل ها، باغات اشجار و نخیلات از پرداخت مالیات معاف هستند.
طبق این اساس دو نظریه برای معافیت درآمد حاصل از فعالیت های کشاورزی، در ماده ۸۱ قانون مالیات های مستقیم ذکر شده است
نظریه ۱
قید جداگانه هر یک از فعالیت های ذکر شده در ماده ۸۱ محمول بر مقصود مقنن با عطای معافیت مالیاتی صرفا به فعالیت مذکور و مالا عدم استفاده دیگر فعالیت ها از معافیت مالیاتی مورد نظر است و منظور از قید فعالیت های کشاورزی در صدر این ماده اختصاصاً مورد توجه به کاشت و داشت و برداشت یا به عبارتی زراعت و باغداری می باشد.
نظریه ۲
فعالیت های کشاورزی عبارتند از بهره برداری از آب و زمین جهت تولید محصولات گیاهی و حیوانی
- درخت کاری مثمر و غیر مثمر
- پرورش طیور
- پرورش زنبور عسل
- زراعت
- باغداری
- جنگل داری
- دامداری
- پرورش آبزیان
قانون مالیات بر درآمد کشاورزی
قانون مالیات، بخش های اندکی از کشاورزی قادر به پرداخت مالیات هستند.
قانون مالیات برای دام و طیور
دام پروری دارای ۲ بخش سنتی و صنعتی است که بخش سنتی آن دارای مالیات بر ارزش افزوده کمی می باشد و فعالان آن بیشتر طبقات پایین درآمد هستند که در شهرهای کوچک و روستاها زندگی می کنند. دریافت مالیات از این گروه تضاد بسیاری با گسترش عدالت اجتماعی دارد و به دلیل بسیط بودن این نوع فعالیت، دریافت مالیات از آن زمان بر و هزینه بر خواهد بود.
در بخش صنعتی به علت اینکه ارزش افزوده بالایی دارد و متمرکز هستند، امکان دریافت مالیات از آن وجود دارد. ولی باید توجه داشت که امکان دارد دریافت مالیات از این بخش، از انگیزه سرمایه گذاری در این بخش کاسته شود. از آنجایی که هدف دولت حمایت از بخش تولید است و اینکه بخش کشاورزی از حمایت کمتری نسبت به سایر بخش ها برخوردار می باشد، دریافت مالیات از بخش کشاورزی غیر منطقی محسوب می شود.
قانون مالیات برای شیلات
میزان ارزش افزوده و همچنین تولید در شیلات بسیار کم می باشد و بیشتر فعالیت هایی که در این عرصه انجام می شود با حمایت دولت است که بخش خصوصی سهم ناچیزی در این زمینه نیز دارد. به همین علت اخذ مالیات از زیر بخش شیلات موج از بین رفتن سرمایه کم آن ها می شود که کاهش میزان این فعالیت ها را در پی دارد.
از آنجایی که صیادان از نظر درآمدی در سطح پایینی قرار دارند، دریافت مالیات از این گروه توصیه نخواهد شد. در گروه جنگل داری با توجه به اینکه لازم است تکلیف عوارض و بهره مالکانه مشخص گردد و این عوارض نوعی مالیات است، دریافت مجدد مالیات کار درستی نخواهد بود.
قانون مالیات برای زراعت:
در قوانین پیشین مالیات بخش زراعت مکلف بود که حدود ۴۰۰ میلیارد تومان مالیات پرداخت کند و سپس در قانون جدید مالیات این مبلغ به میزان کمی کاهش پیدا کرد.
طبق دلایل ذکر شده در زیر، اخذ مالیات از این زیر بخش معاف شده است
- شاغلان بخش زراعت گروه های کم درآمد جامعه می باشند.
- عدم وجود دفاتر حسابداری و پراکندگی شدید کشاورزان دریافت مالیات از آن ها دشوار می باشد.
- تعداد زیاد کشاورزان زراعت کار موجب می شود که برای دریافت مالیات از آن ها هزینه بالایی صرف شود.
- جداسازی بخشی از تولیدات که توسط خود کشاورزان مصرف می شود، از قسمت فروش رفته دشوار است.
- اخذ مالیات سبب می شود که انگیزه برای کوچک شدن قطعات زمین های زراعی افزایش پیدا کند که سبب می شود استفاده از تکنولوژی و ماشین آلات کاهش بیابد که در نتیجه درآمد کشاورزی و عدم استفاده بهینه از منابع موجود در بخش زراعت کم شود.
در خصوص مالیات بر درآمد کشاورزی می توانید از خدمات مشاوره مالیاتی آنلاین در شرکت حسابداری حسابا کمک بگیرید.
